Weer een zenuwslopende week…

Ik word er echt gek van. Waarom duurt het toch zo lang iedere keer, ik stel mezelf iedere keer maar weer gerust met de gedachte dat het allemaal wel mee zal vallen omdat ik nog geen symptomen gevoeld heb. Ik maak mezelf zo druk dat ik in mijn nek en op mijn buik rode vlekken krijg (symptomen van stress). Momenten zoals deze week zal ik nooit vergeten, wachten, wachten en nog eens wachten tot het moment dat je weer in de spreekkamer van de internist zit, dat inmiddels ook al een bekende omgeving van je is geworden.