4de uitslag

Om 13.40 uur ging ik samen met mijn ouders naar het ziekenhuis om de 4de uitslag in ontvangt te nemen. We kwamen binnen in de spreekkamer en verwachte enigszins een positieve uitslag. De internist vertelde dat mijn poliepen, beenmerg en organen vrij van Hodgkin waren, maar dat ik wel een uitzaaiing had in mijn middenrif tussen mijn longen. Op deze plek tussen mijn longen zitten ook net zoals op vele andere plaatsen in het lichaam lymfeklieren en hier was een vergroting te zien van ongeveer 2 cm. Dit betekent dat de Hodgkin zich nog niet verder verspreid heeft naar mijn organen en beperkt heeft tot het lymfeklierstelsel, dus ik bevind mij volgens de internist in staduim 2A. (zie pagina Hodgkin Lymfoom)
De ruimte tussen je longen waar de lymfeklieren zitten is heel erg groot dus hier voel je niets van, pas als het groter dan 10 cm is, bestaat de kans dat je symptomen voelt.
Dr. Den Haan vertelde nog diverse dingen over de ziekte en beschreef hoe mijn behandelingen er uit zullen gaan zien. De planning is dat ik een zestal kuren zal krijgen waarvan de eerste op woensdag 2 februari zal plaatsvinden om 14.00 uur. Na de kuren zal er gestart worden met bestralen en hoeveel dit zal zijn wordt bepaald door de scans die tussen de behandelingen door worden gedaan en op het einde. Een van de scans die ik moet doen is de gallium-scan die d.m.v. radioactieve stoffen aangeeft waar de Hodgkin verspreid zit in mijn lichaam en deze wordt dan aan het einde van de behandelingen herhaald om te kijken of het allemaal aangeslagen is.
Verder zei de internist dat ik er rekening mee moest houden dat het komend jaar voor mij voorbij was en kun je nagaan, het jaar is pas begonnen!
Ik belde mijn vriendin om het verhaal uit te leggen en zij schrok er toch wel van, want ze had niet verwacht dat ik uitzaaiingen had. Hier begon een hele moeilijke periode voor ons allebei en ze had het er heel moeilijk mee om dit te verwerken, vooral omdat ze er niet bij kon zijn toen ik dit allemaal hoorde.
Later die dag had ik nog een afspraak bij de afdeling chemotherapie, waar ik de diverse details te horen kreeg hoe mijn behandelingen eruit zullen gaan zien. Zes behandelingen om de drie weken dus in totaal 18 weken, ik besefte al heel snel dat de internist wel eens gelijk kon hebben, want in eerste instantie denk je: ‘het zal allemaal wel meevallen’ maar je bent alleen met de chemotherapie sowieso al bezig tot half mei, en dit doet toch wel wat met je, geloof me maar! Verder wist de verpleegster nog te vertellen dat ik beter niet teveel uit moest gaan in het weekend, want ik heb na een kuur heel weinig weerstand en ben heel erg vatbaar voor ziektes. Carnaval 2005 werd mij ook al ontnomen en heb ik maar besloten om samen met mijn vriendin een weekendje naar Assen te gaan om even lekker uit te rusten.