Vandaag moest ik me om 11.00 uur melden op het dagcentrum van het ziekenhuis in Weert. De beenmergpunctie stond op het programma. Ik kreeg een bed toegewezen van de verpleegsters en deed alvast mijn schoenen uit en ging op bed liggen wachten totdat mijn internist kwam om een stukje beenmerg van mij weg te nemen. Hij kwam even later aan en vertelde precies wat hij ging doen, stap voor stap, dit was erg prettig. Hij verdoofde eerst met een naald mijn huid en begon daarna met een ruimte te maken (met een naald) voor een stukje beenmerg uit mijn onderrug te halen. Dit voel je wel even, maar het begon pas echt pijn te doen, wanneer hij met een soort appelboortje (zo noemde hij het ook) in mijn onderrug (bot) begon te boren en dit deed behoorlijk veel pijn, want je huid is wel verdoofd maar je botten niet en daarom schreeuw je het echt uit.
Na de ellende moest ik nog even blijven liggen en daarna mocht ik verder naar mijn volgende afspraak bij de KNO-arts.
De KNO-arts vertelde mij dat hij mijn hoofd moet onderzoeken om te kijken of er ergens lymfeklieren zijn aangetast met het Hodgkin lymfoom en ging met een slangetje met camera in mijn neus (beetje een raar gevoel) en kwam tot de ontdekking dat ik vergrote poliepen in mijn linkerneusholte had, dit kon volgens hem heel onschuldig zijn, heel veel mensen hebben dit en het kan ook niet echt kwaad, maar wilde het voor de zekerheid toch onderzoeken. Hij wilde mij dezelfde week nog opereren en stelde voor om nog eens een CT-scan te maken van mijn hoofd. (dit was bij de vorige CT-scan niet gebeurd) even later kreeg ik te horen dat ik donderdag 20 januari direct geopereerd kon worden en dan weer onder algehele narcose. Mijn leven stond nu echt op zijn kop… pas een beetje hersteld van mijn vorige operatie, diverse onderzoeken en ook nog eens tentamens op school, nee.. dit kan er ook nog wel bij!
Eenmaal weg bij de KNO-arts ben ik direct naar de afdeling operaties gegaan om te vragen hoe laat ik donderdag geopereerd kon worden. Dit konden ze mij niet vertellen en zeiden dat ik woensdag 19 januari maar even terug moest bellen voor het exacte tijdstip van opname. Daarna moest ik ook nog eens naar de anesthesist voor weer een intakegesprek. Daar aangekomen vroegen ze aan mij wat ik eigenlijk kwam doen en zeiden: "je bent pas hier geweest, of niet?" ik ben daarna maar weer terug gegaan naar de afdeling scans, waar ik een CT-scan van mijn hoofd moest laten maken. Dit deed gelukkig geen pijn en stond weer snel buiten. Al met al was het een spannende dag vandaag, op naar de 2de operatie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten