Eindelijk was het dan zover, ik kan beginnen met de Chemotherapie. Een hele opluchting voor mij, omdat ik nu eindelijk het gevoel krijg dat ik hetgeen dat in mijn lichaam zit (Hodgkin) ga bestijden.
Mijn vriendin ging die dag niet mee met mij al zou ze dit maar al te graag gewild hebben, maar ik vond dat niet nodig omdat ze dan weer zoveel moest missen op school. Daarom is mijn vader met mij mee gegaan en we waren netjes op tijd om 14.00 uur in het ziekenhuis. Daar verwelkomde Fien (hoofd Chemotherapie) mij heel vriendelijk en vertelde nogmaals wat ze met me gingen doen. Ik ging in de luxe stoel zitten en kreeg het infuus aangebracht, ze gaf me eerst een spuitje tegen de misselijkheid en sloot een zak met infuuswater aan. Daarna kwam ze met het beruchte vergif (de chemo) aanzetten en sloot het aan op mijn infuus, niet allemaal tegelijk maar één voor één kreeg ik de drie zakjes met Chemo in mijn lichaam met tussendoor het infuuswater om mijn aders door te spoelen (je moet dit zien alsof ze een leiding doorspoelen met water.) Dit alles duurde ongeveer 2 uurtjes en kon ik weer naar huis. Ik wist echt niet hoe ik mij zou gaan voelen en welk effect het op mij had, dus heb ik besloten om s’avonds maar op tijd te gaan slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten