6e behandeling (chemo-/immuuntherapie)

Vandaag is weer een mijlpaal aangebroken, de laatste chemotherapie van het behandelplan! Het aftellen is nu echt begonnen. 

De twee behandelingen die hierna volgen bestaan alleen uit immuuntherapie. Dit is een stuk beter te verdragen dan de chemotherapie. Mijn ervaring van de immuuntherapie die ik in het begin ook apart heb gekregen, is dat ik hier alleen erg moe van wordt. Meestal val ik tijdens de behandeling al in slaap en werkt dit nog tijdje door. Gelukkig reageer ik tijdens de behandeling goed op de immuuntherapie en krijg ik het ‘snelle schema’. Het infuus mag daardoor sneller doorlopen en bespaard ons weer een extra uur op de dagbehandeling, want meestal ben ik alleen al met de immuuntherapie 2 a 3 uur zoet.

Zoals ik in mijn laatste blog heb aangegeven, krijg ik vanaf de 5e behandeling een andere samenstelling chemo. Dit was even spannend omdat ik niet wist hoe ik hierop zou reageren. Ik moet zeggen dat de bijwerkingen meevielen en het beter te verdragen was dan de eerste vier R-CHOP kuren. Dus ik ga er dan ook maar vanuit dat deze laatste chemotherapie ook beter te verdragen is en hopelijk daarna nooit meer! Moet ook wel zeggen dat inmiddels mijn lichaam aardig conditioneel is afgebroken door de behandelingen. Dit is ook wel te merken aan mijn waardeloze conditie, afweersysteem en ziekenhuisbezoeken in de weken na de behandelingen. Beetje bij beetje word ik meer afgebrokkeld om beter te worden.

Ik had gehoopt dat ik na de ziekenhuisopname in verwerking van de 4e behandeling een volgende infectie zou uitblijven, maar helaas. Ook na de 5e behandeling is mij dit niet gespaard gebleven, want vorige week dinsdagavond 29 oktober hebben we weer met koorts 3,5 uur op de SEH doorgebracht. Als ik maar niet wordt opgenomen was onze eerste gedachte, want twee dagen later was Jente jarig 🎉. Gelukkig had die dinsdag mijn eigen internist ‘achterwacht dienst’, waarmee de artsen op de SEH buiten reguliere werktijden contact kunnen opnemen voor overleg bij oncologie patiënten. Zij kent onze situatie als geen ander en weet hoe vervelend het is als ik weer word opgenomen met een antibiotica kuur. Daarom heeft ze besloten om het eerst te proberen met een antibiotica kuur die ik thuis kan innemen. Het effect hiervan duurt wel iets langer dan infuus, maar heeft goed geholpen. Daardoor konden we samen de verjaardag van Jente vieren! Haar eerste kinderfeestje een dag ervoor heb ik helaas wel grotendeels moeten missen, omdat ik met koorts in bed lag. Maar ik was thuis en kon zo nu en dan even aanschouwen hoe Jente met haar vriendinnetjes aan het lachen en spelen was. Jente had er ook zo een zin in! In de ochtend stond ik in de douche en toen kwam Jente naar me toe en zei: “Papa, je mag niet ziek zijn en mijn feestje verpesten, want dan blijf je maar in de douche staan” 😂. Zo bang was ze dat haar feestje niet kon doorgaan. Maar dankzij de hulp van schoonmoeder heeft Angela dit eerste kinderfeestje tot een geweldig succes gemaakt! 

In het weekend was ik gelukkig weer opgeknapt en zijn we met vrienden lekker gaan uiteten bij één van onze favoriete restaurants. In het kader van Carpe diem op deze schaarse goede dagen. En daar werd wederom op een geweldige manier aan ons gedacht, want opeens kwam er een flesje (Pauillac) uit de privé collectie op tafel wat ons werd aangeboden door de eigenaren! Super lief en dankjewel daarvoor. Daar heb ik toch echt wel een glaasje van meegedronken. 

De infuusdag van deze 6e behandeling is zoals gewoonlijk goed verlopen. Wat minder aanspraak met andere patiënten en wat andere verpleegkundigen deze keer, wat de vibe op deze dag wat anders maakte. Rond 16:30 waren we weer thuis en stond het eten alweer klaar van onze vaste cateraar na de behandelingen. Wat zijn het toch lieverds! Ontzettend waardevol en fijn op zo’n dag, want hierdoor kan Angela er ook echt voor mij zijn. Nu nog even de laatste chemo pillen absorberen en kijken hoe alles deze keer gaat vallen. Fingers Crossed dat een volgende infectie in deze R maanden aan mij voorbij mag gaan.