De behandeling gisteren verliep eigenlijk best wel goed. Infuus in één keer goed geprikt :) en geen bijwerkingen op de immuuntherapie, daar zijn we mee gestart. Dus de volgende keer zal het infuus met de Rituximab wat sneller doorlopen, omdat ze nu twee keer hebben gezien dat ik tijdens de immuun behandeling geen bijwerkingen vertoon. Fijn, want deze behandeling was samen met de opvolgende Chemotherapie een hele zit van 9-15u. Gelukkig had ik goed gezelschap van Angela en mijn moeder.
Ook vind ik het leuk om met andere patiënten op de kamer wat te praten, maar dit verschilt echt per keer wie er naast je zit. Daarnaast wordt ik zo fantastisch verzorgd door de verpleegkundigen en vrijwilligers op de dagbehandeling. Ze zijn kundig, vrolijk en zorgen samen met de vrijwilligers ervoor dat het je aan niets ontbreekt. Diep respect voor deze kanjers!
Na thuiskomst ben ik direct naar bed gegaan, want ik was echt kapot, ondanks dat ik de hele dag al in een ziekenhuisbed heb gelegen. Dat vechten is toch wel vermoeiend ;).
Met het avondeten heeft Angela mij wakker gemaakt. Gelukkig had ik vorige behandeling en nu ook weer goede eetlust en heb ik nog gezellig met de dames aan tafel gezeten.
Vandaag voel ik me niet misselijk of ziek, maar ben ik vooral erg moe. Als ik ga liggen slaap ik, blijkbaar heb ik het dan nodig en moet ik eraan toegeven. Tussen de slaapjes door maar even deze blog bijwerken.
Deze week nog een 4 dagen prednison slikken (onderdeel van de chemotherapie) en dan een paar weken bijkomen tot de volgende kuur op 27 augustus. Na die kuur ga ik opnieuw door de PET-scan om te kijken of de eerste drie behandelingen zijn aangeslagen. Begin september is nog wel spannend!
1 opmerking:
👊🏼🙏🏼👍🏼🍀
Een reactie posten