Het is nog vroeg en mijn vriendin en ik stonden alweer netjes om 7.00 uur op om ons klaar te gaan maken voor de scan in Roermond, die gepland stond voor 8.30 uur. Ook ging mijn vader vandaag mee, want mij moeder was de vorige keer mee gegaan naar de Gallium-scan die voor de Chemokuren gemaakt was.
We vertrokken netjes op tijd naar Roermond, maar waren toch iets te laat op de plaats van bestemming, omdat het nogal druk was op de weg. Eenmaal aangekomen was ik direct aan de beurt en mochten mijn vriendin en vader mee in de ruimte, zodat ze direct naast de scan konden wachten en mij tevens gezelschap konden houden. Dit is wel nodig, als je twee maal 40 minuten in een bepaalde houding op een bedje moet liggen (deze scan geeft geen stralingen af die schade aan derden kan veroorzaken en daarom mogen personen gewoon in de ruimte blijven).
Het ging eigenlijk precies hetzelfde dan de vorige keer, alleen had ik nu het geluk dat ik geen scan meer van mijn buik hoefde te maken en dit scheelde mij toch weer 40 minuten. Maar het was toch weer behoorlijk vermoeiend, toen ik 40 minuten mijn armen gestrekt achter mijn hoofd moest houden. En al zeker na een Chemotherapie van 18 weken, dan ben je al helemaal niets meer gewend en vraagt dit toch behoorlijk veel energie en kracht van je lichaam.
Maar… Het was toch wel de moeite waard, want ik kreeg een kleine 10 minuten later al direct de uitslag dat er niets bijzonders meer te zien was. Deze uitslag konden ze mij al direct geven, omdat alles digitaal verwerkt werd en de dokter op mijn vaders verzoek even tijd vrij heeft gemaakt om te kijken hoe het ervoor staat.
De definitieve uitslag van de beide scans krijg ik maandag 13 juni officieel van mijn internist in Weert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten