Vandaag was het dan zover. De voor mij ontzettend belangrijke uitslag. Waarom?? Nou dat zal ik eens uitleggen…
Deze uitslag is voor mij extra belangrijk, omdat nu voor de eerste keer na de behandeling van Leiomyosarcoom, een longscan is gemaakt. Dit geeft toch extra spanningen. Daarnaast ga ik komende maand afstuderen en ben ik al bezig met gesprekken voor een baan. Kortom een belangrijke periode waar ik echt niets anders bij kan gebruiken. Ik ben gewoon blij als ik nu even een rustige periode in kan gaan, waarbij ik zo mij min mogelijk naar een ziekenhuis of dokter hoef te gaan. Al is het maar een jaar, dat is voor mij al genoeg. Ik kan toch niet verder kijken, ik leef van dag tot dag, van week tot week!!Vanochtend werd ik om 11.15 uur verwacht bij mijn internist, maar ik was er (natuurlijk met mijn vriendin) al veel eerder. Vol spanningen zaten we met z’n tweeën te wachten in de wachtkamer en om 11.05 uur mochten we dan toch, eerder dan verwacht, naar binnen komen. De internist vertelde al direct dat de uitslagen goed waren en dat ik me nergens zorgen over hoefde te maken. Hij wilde zelfs de controle verlengen naar drie maanden. Dat is een goed teken!! Mijn dag was helemaal goed en ik kan nu EINDELIJK mijn studie rustig afronden en werken aan de toekomst met mijn vriendin à een eigen huisje!!
Deze weblog heb ik gemaakt voor het delen van mijn ervaringen over mij en het 'Hodgkinlymfoom' in 2005, een 'Leiomyosarcoom' in 2006 en een recidief Hodgkinlymfoom in 2024. Enerzijds met als doel om de ervaringen van mij af te schrijven en anderzijds om anderen op een toegankelijke wijze te informeren. De weblog laat alle ervaringen zien die ik met deze ziektes heb meegemaakt vanaf 4 december 2004.
maandag, maart 19, 2007
maandag, maart 12, 2007
Bloed prikken + CT-Thorax Scan
Zo, de carnaval weer helemaal achter de rug en weer lekker terug in het normale leventje. De afgelopen weken ben ik een beetje ziek geweest, griep, verkoudheid etc.. net zoals de rest van Nederland in deze periode. Maar nu gaat alles weer goed.
Vandaag moest ik weer naar het ziekenhuis, voor de onderzoeken van de reguliere controle. Deze keer iets anders dan normaal, want ik moest nu i.p.v een longfoto, een complete longscan + een scan van de klieren in de hals laten maken. Ik heb deze Thorax–scan al vaker gehad, dus ik wist wat me te wachten stond. Ik ging eerst even bloed prikken en daarna naar de wachtkamer van de medische beeldvorming. Ik was al snel aan de beurt en ik ging op de onderzoekstafel liggen. De verpleegster begon met het infuus prikken voor het contrast, dat ik ingespoten kreeg tijdens de scan. Maar dit ging niet helemaal goed. Mijn aders zijn sowieso al verslechterd door de chemotherapie en daardoor niet zo goed te zien. Daarom besloot ze al snel een echte dokter erbij te halen. Deze prikte bij de rechterarm en dit ging wederom ook mis. Ach ja.. het doet alleen behoorlijk veel pijn, maar ja.. dat is dan ook het enige. Ten slotte kwam er een derde dokter bij (professor) en deze slaagde er wel in, om mij een goed infuus aan te brengen.
Er werd een beeld gemaakt van mijn longen en mijn hals. Zodat ze de controle van Hodgkin en Leiomyosarcoom kunnen combineren en de klieren in mijn hals vergelijken met de klieren die gemaakt zijn op eerdere scans tijdens de periode van Hodgkin. Op deze manier kunnen ze dan zien of de vergrote klieren in mijn hals, kort geleden ontstaan zijn, of dat deze altijd al vergroot waren. Volgende week maandag krijg ik de uitslag van het bloedonderzoek en de scan
Vandaag moest ik weer naar het ziekenhuis, voor de onderzoeken van de reguliere controle. Deze keer iets anders dan normaal, want ik moest nu i.p.v een longfoto, een complete longscan + een scan van de klieren in de hals laten maken. Ik heb deze Thorax–scan al vaker gehad, dus ik wist wat me te wachten stond. Ik ging eerst even bloed prikken en daarna naar de wachtkamer van de medische beeldvorming. Ik was al snel aan de beurt en ik ging op de onderzoekstafel liggen. De verpleegster begon met het infuus prikken voor het contrast, dat ik ingespoten kreeg tijdens de scan. Maar dit ging niet helemaal goed. Mijn aders zijn sowieso al verslechterd door de chemotherapie en daardoor niet zo goed te zien. Daarom besloot ze al snel een echte dokter erbij te halen. Deze prikte bij de rechterarm en dit ging wederom ook mis. Ach ja.. het doet alleen behoorlijk veel pijn, maar ja.. dat is dan ook het enige. Ten slotte kwam er een derde dokter bij (professor) en deze slaagde er wel in, om mij een goed infuus aan te brengen.
Er werd een beeld gemaakt van mijn longen en mijn hals. Zodat ze de controle van Hodgkin en Leiomyosarcoom kunnen combineren en de klieren in mijn hals vergelijken met de klieren die gemaakt zijn op eerdere scans tijdens de periode van Hodgkin. Op deze manier kunnen ze dan zien of de vergrote klieren in mijn hals, kort geleden ontstaan zijn, of dat deze altijd al vergroot waren. Volgende week maandag krijg ik de uitslag van het bloedonderzoek en de scan
Abonneren op:
Posts (Atom)