Pasen, en ik voel mij uitstekend

Het weekend van Pasen is bijzonder goed verlopen en ik voel mij al enige dagen super goed. Afgelopen week ben ik gewoon naar school gegaan en ik ben van plan om dat komende week niet anders te gaan doen. Ik ben blij dat ik mij redelijk goed voel tussen de kuren door en dat ik mij zoveel mogelijk op mijn studie kan richten en mij niet teveel hoef te vervelen.
Vandaag zijn we met het hele gezin gaan uiteten bij de Taverne de Oude Munt en het was super gezellig. Ik hoop dat ik dit vaker kan doen en kan genieten van de momenten dat ik mij goed voel in de tijd van deze ziekte.

Post...

Jullie raden het echt nooit… Ik kreeg vandaag post van de huisartsenpraktijk en ik zag tot mijn verbazing dat ik een rekening had gekregen van de zalf (Hirudoid hydrofiele crème) die meerdere malen gebruikt is om de ontsteking sneller te doen verhelpen. Soms denk ik echt, waar zijn ze in Nederland of te wel bij het ziekenfonds mee bezig. Je hebt al zoveel ellende mee moeten maken om beter te worden en dan krijg je (tussen je chemotherapie door) ook nog eens zo een belachelijk bericht dat je de zalf, die je nodig hebt voor je ontsteking dat veroorzaakt is door het infuus, zelf moet betalen. Niet te geloven… maar goed het zal er wel bij horen. Ik heb het hier natuurlijk niet bij laten zitten en ben in de dagen erna verhaal gaan halen bij mijn huisarts, waar ik vooraf al een heftige discussie had met zijn assistente. Het klinkt misschien allemaal wel een beetje overdreven, maar ik kan mij hier echt kwaad over maken!

Weer naar de huisarts

De dagen na mijn derde chemotherapie zijn ongeveer hetzelfde verlopen als na de 2de chemotherapie (behalve de eerste 2 dagen dan niet). Het ging allemaal voorspoedig, totdat ik aan mijn linkerarm last begon te krijgen (heb ik mijn infuus laten inbrengen i.p.v. de rechterarm) en heb ik maar besloten om weer naar de huisarts te gaan. Mijn eigen huisarts was die week op vakantie dus kreeg ik een plaatsvervangende huisarts en vertelde mij dat hetzelfde probleem zich heeft voorgedaan, maar dan aan de andere arm. Ik heb weer een ontsteking erbij, het kan niet op…
Net zoals de vorige keer heb ik een lichte antibiotica kregen en moest ik in de dagen erna diverse malen terug komen om mijn verband te verwisselen met natuurlijk een nieuwe lading zalf, om mijn ontsteking zo snel mogelijk te verhelpen.

3de Chemotherapie

Om 8.30 uur vertrokken mijn vader en ik weer samen naar het ziekenhuis in Weert, want ik had voor mijn 3de Chemotherapie eerst om 8.50 uur een afspraak met internist dr. Den Haan. Hij vertelde mij dat het bloed in orde was en vroeg hoe ik de eerste kuren heb doorstaan, want ik had heb niet meer gezien sinds 27 januari. Ik vertelde mijn ervaring en al snel kwam hij met een middeltje dat zou helpen voor de maagzuur (bijwerking van prednison) te onderdrukken. Ik was blij om hem weer eens te spreken, want ik kon eindelijk weer mijn vragen en verhaal kwijt over wat ik allemaal had meegemaakt in de afgelopen weken.
Om 10.00 uur was het weer zover, mijn 3de Chemotherapie. Ik ging weer rustig in mijn stoel zitten en mijn vader op een andere stoel naast mij. Het ging deze keer een stuk soepeler dan de vorige keer en de tijd ging snel voorbij doordat we flink aan het praten waren met de andere aanwezigen. Na twee uurtjes gingen we weer richting huis en ik voelde mij vanaf dat moment al niet zo lekker. De dag ging verder langzaam voorbij en ik belde zo af en toe met mijn vriendin die op school nog bezig was met dansen en vandaag dus jammer genoeg niet mee kon.
Na het avondeten voelde ik mij heel erg beroerd en ging even douchen met de gedachte dat het mij misschien een beetje beter zou doen. Helaas… alles wat ik daarvoor gegeten had kwam er uit en dit was de eerste keer dat ik van een kuur heb moeten overgeven. Al met al geen prettige ervaring maar ja, het moest er toch een keer van komen.

Bloed prikken

Het is weer zover, ik moet weer bloed gaan prikken.

Een hele speciale verrassing van mijn vriendin…

Het was zaterdagochtend en ik verveelde mij een beetje, mijn vriendin was werken en mijn ouders waren niet thuis. Ik wist dat vandaag een hele speciale dag zou worden, want er stond een verrassing voor mij op het programma.
Het was eindelijk zover en we vertrokken omstreeks 19.00 uur naar Weert, want we zouden gaan uiteten bij de Griek. We kwamen binnen en mijn vriendin deed al wat geheimzinnig, we werden door een van de medewerkers begeleidt naar een tafel in een leuk plekje van het restaurant en zag daar opeens al mijn vrienden aan tafel zitten!! Ik keek mijn vriendin aan en kreeg een heel warm gevoel van binnen en dacht ‘wat heb ik toch geluk met mijn lieve schat’ die dit samen met mijn vrienden had georganiseerd. We hebben veel gelachen en ik voelde mij echt weer vanouds. We zijn na het eten ook nog naar de film gegaan (hitch) en later op de avond geweest stappen in het uitgaanscentrum van Weert. Het was een hele leuke avond/nacht en ik ben blij dat ze allemaal zo met mij meeleven, want zonder hen kwam ik er een stuk slechter doorheen, dat weet ik zeker!

Verjaardag van mijn zus

Ik met mijn petekindje Renzo aan tafel..

Weer naar de huisarts

Na het infuus van woensdag 23 februari heb ik erg last gekregen van pijn aan mijn rechterarm dus besloot ik om naar mijn huisarts te gaan om het te laten onderzoeken. Hij vertelde mij na zijn onderzoek dat het om en fikse ontsteking ging en dat het infuus daarvan de oorzaak was. Hij verwees mij door naar een van zijn assistentes die mij arm inpakte met een speciaal verband dat de genezing sneller zou verlopen en de pijn zou verminderen. Daarnaast kreeg ik nog een lichte antibioticakuur die ik een week moest innemen om de ontsteking te verhelpen. Het verband om mijn rechterarm is in de dagen erna diverse keren herhaald en de pijn werd langzamerhand verminderd.